ΟΓΚΟΙ ΔΕΡΜΑΤΟΣ
Σμηγματορροικές υπερκερατώσεις
Συχνές καλοήθεις μη μεταδοτικές δερματικές βλάβες. Προέρχονται από τα κερατινοκύτταρα με συχνότητα αυξανόμενη σε συνάρτηση με την ηλικία.
Η αιτιολογία τους δεν είναι ακριβώς γνωστή. Συνήθως ασυμπτωματικές, αλλά μπορεί να προκαλούν κνησμό (φαγούρα) ή να τραυματίζονται (αιμορραγία, φλεγμονή).
Θηλώματα
Καλοήθεις βλάβες της επιδερμίδας.
Παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση τους είναι η παχυσαρκία και ο σακχαρώδης διαβήτης. Ο πολλαπλασιασμός των θηλωμάτων οφείλεται σε ήπιο τραυματισμό, όπως τριβή (πχ. από αλυσίδα, ξύρισμα, στενά ρούχα).
Ακτινικές υπερκερατώσεις
Πρόκειται για ενδοεπιθηλιακές νεοπλασίες του δέρματος, που χαρακτηρίζονται από άτυπο πολλαπλασιασμό των κερατινοκυττάρων και εντοπίζονται συχνότερα στις ηλιοεκτεθειμένες περιοχές του σώματος (τριχωτό κεφαλής, πρόσωπο, αυτιά, χείλια, χέρια). Εκτιμάται ότι το 8%-10% των περιπτώσεων εξελίσσονται σε ακανθοκυτταρικά καρκινώματα.
Οι βλάβες συνήθως είναι ξηρές, λεπιδώδεις στο χρώμα του δέρματος ή ερυθηματώδεις ποικίλου μεγέθους. Μπορεί να είναι μονήρεις ή πολλαπλές. Συνήθως είναι ασυμπτωματικές, αλλά μπορεί να προκαλούν έντονο κνησμό.
Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα
Αποτελεί τον συχνότερο κακοήθη όγκο του δέρματος. Εξελίσσεται βραδέως και σπάνια δίνει μεταστάσεις. Ο κυριότερος παράγοντας φαίνεται ότι είναι η χρόνια έκθεση στον ήλιο, αν και μπορεί να εμπλέκονται και γονιδιακά μονοπάτια. Συνήθως πρόκειται για μονήρη βλάβη, αλλά μπορεί να υπάρχουν πολλαπλές (πχ. σε ανοσοκατεσταλμένους).
Διάγνωση: κλινική, δερματοσκοπική και ιστολογική.
Μελάνωμα
Κακoήθης όγκος των μελανοκυττάρων, που τα τελευταία χρόνια παρατηρείται παγκοσμίως ραγδαία αύξηση της συχνότητας του στους πληθυσμούς με λευκό δέρμα.
Εντοπίζεται κυρίως στο δέρμα, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και στα νύχια και στους βλεννογόνους.
Οι παράγοντες κινδύνου σχετίζονται με την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, το μεγάλο αριθμό σπίλων, το θετικό οικογενειακό ιστορικό, τις γονιδιακές μεταλλάξεις.
