Συχνή αχρωμία του δέρματος, που οφείλεται στην καταστροφή των μελανοκυττάρων, λόγω της αλληλοεπίδρασης περιβαλλοντικών, γενετικών και ανοσολογικών παραγόντων.
Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες για την ερμηνεία της παθογένειας της, με επικρατέστερη την αυτοάνοση. Μπορεί οι βλάβες να εντοπίζονται σε μια μόνο δερμοτομιακή περιοχή ή να είναι εκτεταμένες. Συχνότερες εντοπίσεις στο πρόσωπο (γύρω από τα μάτια και το στόμα), στα άκρα, στο κορμό αλλά μπορεί να προσβάλλει και βλεννογόνους.
Τα παιδιά με λεύκη είναι υγιή, αλλά μπορεί να συνυπάρχουν άλλα αυτοάνοσα νοσήματα όπως, γυροειδής αλωπεκία, σακχαρώδης διαβήτης τύπου Ι, θυρεοειδοπάθεια, κακοήθης αναιμία. Η εξέλιξη της νόσου είναι απρόβλεπτη, μπορεί να γίνει αυτόματος επαναχρωματισμός, να παραμείνει σταθερή ή να επεκταθεί.
