Σε μερικούς ανθρώπους όμως, το ανοσολογικό σύστημά τους δεν λειτουργεί σωστά και έτσι κατά λάθος, υγιείς ιστούς τους εκλαμβάνει σαν ξένους εισβολείς και τους επιτίθεται. Αυτό οδηγεί σε διάφορες καταστάσεις που ονομάζονται αυτοάνοσες ασθένειες.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα του δέρματος, όπως ο ερυθηματώδης λύκος, η δερματομυοσίτιδα και η σκληροδερμία, είναι χρόνιες παθήσεις που συχνά έχουν δερματικές εντοπίσεις, όπως εξανθήματα, φωτοευαισθησία, αλωπεκία, άφθες και αλλοιώσεις των νυχιών. Σε μερικούς ασθενείς το δέρμα είναι το μοναδικό όργανο που προσβάλλεται, ενώ σε άλλους το δέρμα είναι ένα από τα πολλά όργανα που προσβάλλονται.
Ο δερματολόγος κάνει μια πλήρη κλινική εξέταση του δέρματος για να εντοπίσουμε πρόωρα συμπτώματα κάποιας αυτοάνοσης πάθησης. Μπορεί να χρειαστεί να γίνουν βιοψίες ή εργαστηριακές εξετάσεις για την διάγνωση και την παρακολούθηση των παθήσεων αυτών.
Η θεραπεία εξατομικεύεται πάντα και περιλαμβάνει τόσο τοπικά, όσο και συστηματικά από του στόματος ή ενέσιμα φάρμακα.
